معنی حسن فخر - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(حَ سَ نِ صَفْ فا)

ابن فرخ قمی. درگذشتۀ 290هجری قمری او راست: بصائرالدرجات. (ذریعه ج 3 ص 124)

(حُ نِ نَ ظَ)

خوش نیتی. خوش بینی. مقابل سؤنیت. رجوع به ترکیبات حسن شود

(حُ نِخَ)

خوشنویسی:
ای حسن خط از دفتر خلاق تو بابی
شیرینی از اوصاف تو حرفی ز کتابی.
سعدی

(حَ سَ نِ حُ ر ر)

ابن حسینی عاملی. درگذشتۀ 1298 هجری قمری دیوان شعر دارد. (ذریعه ج 9 ص 239)